Wat hier te zien is, is in feite een klassieke 'koudebrug'. De warme lucht boven de plaat (die veel vocht kan bevatten) condenseert op de plaat omdat die de temperatuur van de buitenlucht (die minder vocht kan bevatten) heeft.
Condensatie vindt plaats op de plek waar de temperatuur zo laag is dat de lucht het vocht niet meer vast kan houden. Dat is het zgn. condensatiepunt. In dit geval ligt dat dus op (of preciezer: vlak boven) het oppervlak van de plaat.
Wat gebeurt er als je gaten in die plaat maakt?
De lucht boven de plaat zal daardoor de temperatuur van de buitenlucht krijgen en dus zal het matras als isolatielaag gaan fungeren. Probleem daarvan is dat als het matras een open celstructuur heeft,ook de onderkant van het matras koud wordt en het vocht zou kunnen gaan condenseren ín het matras, met een vochtig matras als gevolg.
De kunst bij isoleren is om ervoor te zorgen dat de temperatuur waarbij (en dus de plek waar) condensatie optreedt, daar komt te liggen waar geen vocht(ige lucht) uit de warme kant kan toetreden. Bij dakisolatie gebeurt dit door een zogenoemde 'dampdichte laag' aan de warme kant aan te brengen, waarop vervolgens de isolatie aangebracht wordt.
In dit geval zou het dus kunnen helpen als je op de houten plaat een isolatielaag aanbrengt en daarbovenop een volledig gesloten pvc folie aanbrengt.
Er kan dan geen vochtige lucht meer in contact komen met een koud oppervlak. En de plek waar condensatie optreedt komt ín de isolatielaag te liggen, waar echter geen vochtige lucht bij kan komen vanwege de dampdichte laag die eroverheen ligt. Die moet echter wel de isolatie goed afsluiten, anders vindt alsnog condensatie in het isolatiemateriaal plaats met als gevolg kans op rotting/schimmel.
Probleem hierbij is wel, dat dat effect geldt voor alle oppervlakken die zich onder dat bed bevinden. Dus als er een zijkant is die -na isolatie- op zijn beurt weer ongeïsoleerd contact maakt met de buitenlucht, dan zal vervolgens (al) het vocht daarop gaan condenseren.
