Print

[boswachter]

tja mijn Nick klopt niet.... ik wilde boswachter worden en ben nu adviseur (stedelijk) groenbeheer..... maar ik treur niet hoor, af en toe een lekker buitenklusje, en uitdagingen genoeg in mijn werk....

[JanW]

Ik heb altijd geweten dat ik een techmisch beroep wilde. Eerst heb ik bij een technische dienst gewerkt en daar de richting gekozen waar ik mij in wou verdiepen. Deze keuze heb ik na drie jaar gemaakt en het werk doe ik nog steeds met veel plezier.
Ik ben nu software engineer, projectengineer, projectleider en storingsmonteur bij een klein bedrijf in de klimaat- en zwembadautomatisering.

[bert m]

Helemaal niets ingevuld omdat ik vroeger totaal geen idee had wat ik later wilde gaan doen.
Middelbare school was één groot feest. Ik heb dan ook, tot wanhoop van mijn ouders, op bijna elke middelbare school in de omgeving van mijn woonplaats gezeten. Als 18 jarige HAVO diploma gehaald dus meteen in het leger voor mijn dienstpicht. Hier ontdekte ik dat ik, zacht gezegd, moeite heb met authoriteit, das als iemand mij beveelt of zegt dat ik iets moet doen. Heb ook een paar keer 'promotie' gemaakt zodat ik na een maand of vier als enige dienstplichtige tussen 24 beroeps zat. "Ach houdt jij jezelf maar bezig" Rijbewijs en vrachtwagenrijbewijs gehaald in dienst. Ik ben zelfs gevraagd of het niets voor mij was om de KMA te gaan doen. NIET DUS
Na dienst opleiding fysiotherapie gedaan en gehaald hierna post HBO Manuele therapie (zowel v.d. Bijl, Amersfoort als Delft) Na een jaar of acht als ZZPer in verschillende praktijken gewerkt te hebben werk ik nu alweer zo'n 19 jaar zelfstandig in mijn eigen praktijk met twee medewerkers in een gezondheidscentrum.

[sacha73]

Tja ook ik wilde boswachter worden. Maar na de middelbare land en tuinbouw school in Hoorn waar ik mijn hoveniers diploma heb gehaald, wilde ik niet meer verder leren, het was niet zo`n leuke schooltijd daar.
Ik heb 12 jaar als hovenier gewerkt heel erg leuke tijd gehad en mooi tuinen gemaakt, totdat mijn rug niet meer wilde (hernia).
Nu ben ik werkzaam als meewerkend voorman bij een socialewerkvoorziening in het groen in Den Helder, weet alleen niet voorhoelang het is wel erg wennen.
Ik heb nee gestemd maar ben en blijf toch werkzaam in het groen.

[timmw]

Van opleiding ben ik kleuterjuf (wilde dit altijd al doen)
Maar heb hier geen werk in gevonden en nu maak ik de hele dag door facturen! Maar door de leuke collega's valt het werk wel mee!

[faba]

Na middelbaar begonnen aan een theateropleiding van 4 jaar gestopt na 3 jaar door omstandigheden en dan heel veel rond gejobd. Via hondentraining gehoorzaamheid in contact gekomen met trainer die les gaf waak- en verdedigingshond. Zelf hond gekocht Mechelse herder, daarmee de bewaking in gegaan en dan naar politie overgestapt. En bevalt me wel.
Mijn man die is eerst unief gaan doen crimi om bij rijkswacht of politie te gaan maar die slaagde dan weer niet in zijn officierenproeven en is bij andere overheidsdiensten binnengerold.

[koososkam]

ik heb nee ingevuld omdat........

ik zelf op 16 jarige leeftijd niet wist wat ik wilde worden.
na enige omzwerfingen heeft mijn vader me de zee opgestuurd.

leren wilde ik niet (had een bloedhekel aan school)
dus ja wat moet je met zo'n jong.

toen ik op een schip terecht kwam waar ik toch zo'n 5 jaar gevaren heb als matroos, kwam ik langzaam maar zeker tot de ontdekking dat er toch wel iets moest gebeuren als ik nog iets van mijn leven wilde maken.
dus heb ik na lang wikken en wegen de opleiding stuurman alle schepen gevolgd.
nu na ongeveer 20 jaar ben ik nog steeds werkzaam in de zeevaart maar dan als Kapitein.

dus dankzij mijn vader ben ik zover gekomen.

maar ik had dit op mijn 16e nooit zelf kunnen bedenken

[cahummel]

Misschien niet helemaal eerlijk, maar ik had al als 6 jarige jongen het idee dat ik later wilde gaan studeren. Als mij gevraagd werd wat ik later wilde gaan doen zij ik steevast: "Ik wil gaan studeren". Later wilde ik arts worden. Die richting ben ik ook twee jaar op gegaan. Ik werd uitgeloot en uiteindelijk mocht het toch, maar dan in Groningen (ik kom uit het Zuiden van Nederland). Ben daar compleet vereenzaamt (kende niemand, viel door late begin midden in groep studenten die me niet opnam), en ben in een depressie geraakt.

Uiteindelijk alles omgegooid en in een tijd van 2 weken een andere studie gaan doen in Amsterdam aan de VU.  Ben weer thuis gaan wonen en mijn nieuwe studie, Biologie, heb ik in 4,5 jaar in plaats van 5 afgerond.

En toen...... bleek er geen werk in te zijn. Ik ben nu twee jaar verder, en nog altijd geen vast werk, maar wel werkzaam als mariene bioloog inmiddels (via kassamedewerker, schoonmaker, kwaliteitsmedewerker, laborant, leraar, best veel in 2 jaar). Ik schrijf nu aan een groot wetenschappelijk project, en hoop daar 4 jaar werk uit te krijgen. Ook ben ik een eigen zaak aan het oprichten in roeibotentransport.

Ben ik nu geworden wat ik wilde: ja zeker wel (ben gelukkig en dat is het best om na te streven  ), maar ik doe niet het werk wat ik wilde worden 

[Frankie]

Ik geloof niet dat er ooit iets is geweest dat ik echt heb willen worden. Meestal krijg ik na een paar jaar in een bepaalde richting het gevoel dat ik het kunstje wel zo'n beetje ken. En dan wil ik weer wat anders.

Er is ons in de 6e klas (groep 8, voor de jongeren) ooit gevraagd wat we wilden worden. Ongetwijfelld om daar later nog eens op terug te kunnen kijken. En omdat ik altijd wel met technische dingen bezig was  antwoordde ik braaf: "elektrotechnisch ingenieur" omdat ik er toen vast van overtuigd was dat zo iemand zich met alles bezig zou houden waar techniek bij komt kijken. In de aansluitende periode werd de soldeerbout op mijn kamertje lustig gehanteerd en dus lag na de 7-jarige HAVO de keuze voor de HTS electronica voor de hand.

Dat heeft anderhalf jaar geduurd en is gevolgd door vele tussenstappen t.w. de bouw van hifi luidsprekersystemen, dienstplicht als marechaussee, opleiding industriële vormgeving, loondienst in industriële fotografie en videoproductie, projectmanagement CD-i , CD-rom en internet. En uiteindelijk fotografeer ik nu als zelfstandige voor de sectoren bouw, BOG en erfgoed. Maar als ik over een half jaar denk dat ik het kan verdienen met iets anders wat ik ook leuk vind, dan zou het zomaar kunnen dat ik mijn camera aan de wilgen hang.

Ik heb me jarenlang afgevraagd of er een beroep zou zijn waarop ik me zou kunnen richten als specialist, maar dat heb ik opgegeven. Ik heb me er maar bij neergelegd dat mijn kracht zit in mijn generalist zijn en dat ik er niet voor in de wieg gelegd ben om voor lange tijd één keuze te maken.

[belli017]

Aangezien ik tot m'n achtste op een boerderij heb gewoond, wilde ik, vroeger als kleine jongen, boer worden. Maar na een verhuizing naar een "gewoon" huis, is dat gevoel langzamerhand verdwenen. Na mavo, MTS-wtb, en mil. dienst, in 1980 in het offshore leven beland. En na enkele uitstapjes naar gewone walbaantjes, nu nog steeds werkzaam offshore. De walbaantjes waren, als proceoperator bij de gemeente waterleiding in Amsterdam, als ploegleider bij een rubberrecyclingfabriek in Amsterdam en als ploegleider bij een dierenvoederfabriek in Heerhugowaard. Maar de regelmatige walwerkzaamheden liggen mij niet zo, heb toch liever het wat vrijere leven offshore, met water om me heen. Alhoewel, er veel van de vrijheden zijn ingeperkt door de jaren heen, heeft het nog steeds mijn voorkeur. En, zolang er nog steeds gas en olie benodigd is, zal ik dit wel door blijven doen, tot aan m'n pensioen, whenever that will be.....

[spikehome]

Ik wilde miljardair worden en lekker vakantie vieren elke dag.

Helaas moet ik gewoon elke dag werken en is dat financieel hard nodig.

[Frankie]

Helaas moet ik gewoon elke dag werken en is dat financieel hard nodig.

Had je maar geen Kyte moeten kopen. 

[Richard]

Had je maar geen Kyte moeten kopen. 

{MODUS }  {modus on topic}

[walter]

ja, ik ben geworden wat ik al riep toen ik nog een klein mannetje was, paar jaar gewerkt om de kosten te dekken voor alle rijbewijzen en chauffeursdiploma en nu bijna jubileum van 12,5 jaar vrachtwagenchauffeur  alleen niet bij dezelfde werkgever, dus die gouden horloge moet nog wachten

[Hanneke]

Tja als klein meisje wilde ik danseres bij de viool geworden...die droom viel in duigen na een optreden vd muziekschool waar iemand knettervals viool speelde ;-)
Daarna wilde ik verpleegkundige worden en op de middelbare school wist ik het echt niet meer. Wel iets creatiefs, dus allerlei opleidingen passeerden de revue, totdat onze decaan tegen mij zei: muziektherapie, dat is echt wat voor jou! Muziek is altijd al mijn grootste passie geweest, maar zo'n chaoot als ik zou het niet halen op 1 instrument (zowel door mijn piano als mijn dwarsfluitdocent ooit bevestigd: als jij niet zo slordig was, had je met gemak hoofvak kunnen doen). Enfin:ik werkte als vrijwilliger op een manege voor gehandicapten, dus iets met verstandelijk gehandicapten leek me ook geweldig!
Kortom: inmiddels al 15 jaar als muziektherapeute aan de slag en altijd met verstandelijk gehandicapten. Alle niveaus, maar de laatste 5 jaar vooral met mensen met een verstandelijk beperking met een laag niveau(allen volwassen, maar met een cognitief en sociaal emotioneel vermogen van een kind van 0-4 jaar) en zeer moeilijk verstaanbaar gedrag. Drie dagen in de week, 2 dagen groepsessies en1 dag in de week met 3 klein theatervoorstellingen (belevingsgericht, interactief theater)
Ik heb een WERELDBEROEP! Het geeft me heel veel voldoening en ik heb van mijn hobby mijn beroep gemaakt
, :-)