Print

[Kuijfjes]

Wij gaan dit jaar voor het eerst kamperen met onze kinderen van 7, 13 en 15 jaar.
Voor de jongste zijn we aan het nadenken over een SOS  naam/polsbandje. Hij gaat namelijk rustig in zijn eentje op ontdekkingstocht:)1751]. Heeft iemand tips over wat goede bandjes zijn? Voor onze oudste twee hebben we die nooit nodig gehad:)2960].

Alvast bedankt.

Verstuurd vanaf mijn 22101320G met Tapatalk

[Jer81]

Wij hebben een gps horloge. Bij een 5 jarig kind werkte dat prima. Ze was er enkel wat te behendig mee en belde me ook geregeld met de vraag of ze een ijsje mocht oid. Ook handig als ze terug naar de vouwwagen moest komen voor eten. En je kan natuurlijk zien waar de drager is.

[sanderv]

Op de camping hebben we deze bandjes nooit gebruikt. In drukke steden wel, maar dan hadden we zo'n legertag met een kettinkje om de nek. Mocht je een tag of bandje bestellen, maak dan niet dezelfde fout als ze op het bandje op de foto gemaakt hebben: 00316xxx ipv 06xxx. Anders hebben ze er buiten Nederland nog niet zo veel aan. Gps horloges ed is ons altijd veel te ver gegaan. Altijd de afspraak gehad dat de kinderen moesten blijven staan waar ze stonden als ze ons kwijt waren. Dat is een paar keer voorgekomen. Maar op een camping is de sociale controle doorgaans prima en ze kunnen niet zo maar het terrein af. Uiteindelijk moeten ze ook leren om hun weg te vinden en uitgerekend de camping is een prima plek om dat te leren.

[Marjolein_B]

Toen ze jonger waren hadden we die bandjes met telefoonnummers. Met 7 hadden ze beide een gps horloge. Niet om ze in de gaten te houden maar om af en toe te bellen hoe het ging.

Overigens mijn jongste is 7 bedenk ik me net en die loopt voor mijn gevoel al jaren alleen op de camping. Een horloge doe ik hem sinds ie zeven is niet meer om. Maar jij hebt nog een avontuurlijker exemplaar begrijp ik?

[metalpe]

Onze kinderen (intussen 10 en 13) hebben dat nooit gehad, en vonden gelukkig altijd de weg zelf terug.
Maar... Vorig jaar zaten we op een hele grote camping (les grands pins in Lacanau). Ineens komt er een Franse vrouw aanzetten met een verloren gelopen kind. Ze dacht dat het kind Duits was, en dat wij ook Duitsers waren (camping waar de auto niet op de plek mag, dan is het vaak moeilijk).

Het kindje bleek gewoon NL te zijn, en wij uiteraard Nederlands sprekende Belgen. Het kindje (4 jaar) was de verkeerde kant uitgelopen toen hij uit het toilet kwam, en was zo dus aan de hele andere kant van de camping terecht gekomen. Gelukkig kende hij z'n eigen achternaam. Wij waren van plan om met hem naar de receptie te gaan om zo de plek van de ouders te achterhalen. Op weg naar daar ontdekt mijn dochter ineens dat hij een armband om heeft met een NL nummer op. Dat was dus snel opgelost, die mensen waren maar wát blij met die armband!

Mijn tip dus: als je je kind zo een armband om doet, vertel hem/haar dan ook waarvoor de armband dient, en druk erop dat hij/zij het nummer laat zien aan de hulptroepen, anders heeft het geen zin. Veel mensen weten niet van het bestaan van zo'n armband af, of denken er op dat moment niet aan. Als het kind er dan zelf aan denkt, is dat altijd een plus

Verstuurd vanaf mijn moto g54 5G met Tapatalk

[Jon]

Wij zijn weliswaar kinderloos, maar hoe ging dat dan 10 jaar of langer geleden? In mijn beleving tijdens kamperen destijds gingen de ouders gewoon met hun kinderen op stap/waren ze met hun doende.

[Sara Tanzer]

Wij hebben een 5 jarige dochter en hebben dit bandje gehaald.

https://www.goedgemerkt.nl/sos-naambandje.html

Waterbestendig en makkelijk.

Gr, Sara

[FriedelP]

Wij zijn weliswaar kinderloos, maar hoe ging dat dan 10 jaar of langer geleden? In mijn beleving tijdens kamperen destijds gingen de ouders gewoon met hun kinderen op stap/waren ze met hun doende.

Mijn kinderen zijn 14 en 16, dus 10 jaar geleden rond die leeftijd. Zeker waar dat we het grootste deel van de tijd met hen op stap waren en dingen deden, echter op de camping kan dat toch even anders zijn. Daar gaan ze graag de vriendjes opzoeken, ze wouden graag wat zelfstandig zijn en zelf naar toillet, wat je ook moet aanmoedigen, maar daarna komen ze anderen tegen en zijn ze de andere richting op. Wij gaven ze een walkie talkie mee en ze moesten steeds melden waar ze naar toe gingen als ze ergens anders naar toe gingen. Werkte meestal goed. Toch één keer dat de jongste naar WC ging, zonder walki talki op een regendag. Ze kreeg haar broek niet goed dicht dus ging hulp zoeken in de cafetaria, waar Nederlanders een gezelschap spel speelde dat haar heel erg boeide en ze bleef hangen. We hebben zeer lang zitten zoeken met een bang hart.
Dus kan he zeker wel verstaan hoor, zelf als je 90% van de dag dingen aan het doen bent met je kinderen.

[Rijksen]

Wij hebben zeker op tripjes naar dierentuinen en steden gewerkt met armbandjes met telefoonnummers. Gelukkig nooit nodig gehad.

Onze zoon 8 jaar gaat ook nog wel eens "alleen" op pad of "even"met een vriendje mee op de camping. Dan is het wel eens even zoeken. Wij proberen hem vooral bij te brengen dat hij even moet melden waar hij heen gaat. Naruurlijk kan je dit ondervangen met allerlei gadgets zodat je hem kan volgen. Ik denk dat ze daar niet zelfstandiger van worden en het je zelf ook geen rust geeft. Ik denk altijd, hoe deden we dat vroeger (ja we worden oud) en dan ging het ook goed.

[Marjolein_B]

Wij zijn weliswaar kinderloos, maar hoe ging dat dan 10 jaar of langer geleden? In mijn beleving tijdens kamperen destijds gingen de ouders gewoon met hun kinderen op stap/waren ze met hun doende.

Telefoonnummer of plaatsnummer op de arm schrijven met een pen. Doe ik soms nog wel eens als ik geen bandje of horloge bij de hand heb.

Inmiddels weten ze het nummer waar we staan meestal wel uit hun hoofd.

[Ernst]

Wij zijn weliswaar kinderloos, maar hoe ging dat dan 10 jaar of langer geleden? In mijn beleving tijdens kamperen destijds gingen de ouders gewoon met hun kinderen op stap/waren ze met hun doende.

idd, gewoon meegaan. maar in moment van onoplettendheid of vliegensvlug kind is zo'n bandje echt handig

[Bucharestblues]

Nog nooit gebruikt. In een enkel geval wil ik bij de jongste nogweleens een airtag in de broekzak doen. Als we samen in de grote stad zijn zonder moeder/broers.

[Nanninga]

Wij hebben een 5 jarige dochter en hebben dit bandje gehaald.

https://www.goedgemerkt.nl/sos-naambandje.html

Waterbestendig en makkelijk.

Gr, Sara

Deze hebben wij ook voor de kinderen (5 en 7). Op de camping gebruiken we ze niet. Daar stampen we ons plaatsnummer in hun geheugen en zijn we duidelijk dat ze altijd even moeten komen melden als ze ergens anders heen gaan. Over het algemeen gaat dat goed.

De bandjes gebruiken we op hele drukke plekken, zoals bijvoorbeeld afgelopen weekend op de vakantiebeurs. Ook heel duidelijk van tevoren uitgelegd dat als ze ons kwijt zouden zijn ze het bandje aan een volwassene moeten laten zien en vragen of ze ons bellen. We hebben ook heel bewust voor een heel fel, opvallend kleurtje voor de armband gekozen, dat het opvalt dat ze een bandje om hebben. En inderdaad, het telefoonnummer er internationaal op gezet, +31 ervoor.
Gelukkig nog nooit nodig gehad.

Verstuurd vanaf mijn M2101K6G met Tapatalk

[skidak]

Wij gebruikten deze voor onze zoon
http://www.uppi.nl/mobileview-producten-polsbandjes.php

[f2ride2001]

wij hadden vroeger voor onze 3 zoons van die "militaire" tagplaatjes die ze om hun nek (ketting) droegen.
Is altijd prima gegaan. Zelfs als het plaatje kwijt raakte kwam dat wing terug